روز جهاني کودک، به عنوان روزي که به آينده‌اي درخشان براي نسل‌هاي بعدي اختصاص يافته، نه تنها فرصتي است براي يادآوري اهميت رشد و تربيت کودکان، بلکه زمينه‌اي براي افزايش آگاهي عمومي و تغيير نگرش‌ها به سمت ايجاد جامعه‌اي حمايتي و مراقبتي است.
به گزارش خبرنگار اجتماعي شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ در سطح جهاني، ۸ اکتبر به عنوان روز جهاني کودک شناخته مي‌شود؛ روزي که بر تعهد همگاني نسبت به رشد، تربيت و محافظت از کودکان تمرکز دارد. اين روز به ما يادآوري مي‌کند که کودکان سرمايه‌هاي ارزشمند آينده‌مان هستند و سلامت و رشد مطلوب آن‌ها، پيشرفت و ثبات جوامع را تضمين مي‌کند.
در ايران نيز روز جهاني کودک به تاريخ ۸ اکتبر (۱۷ مهر)، در سال ۱۳۷۲ خورشيدي توسط نمايندگان وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزيستي و کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان، به عنوان روزي ويژه براي کودکان تعيين شد؛ اين روز فرصتي است براي جامعه تا نگرش‌هاي خود به کودکان را بهبود بخشيده و تاب‌آوري آنان را تقويت کند؛ همچنين، اين روز يادآور اهميت سلامت رواني و عاطفي کودکان و فرصتي براي ارتقاء آگاهي عمومي و تغييرات اجتماعي مثبت در حمايت از نيازهاي خاص آنان است.
تاکيد بر روز جهاني کودک فرصتي است براي افزايش آگاهي عمومي درباره حقوق کودکان، نيازهاي آموزشي و رفاهي آنان، و ايجاد فضايي براي شنيدن صداي کودکان. اهميت ويژه اين روز در سطح جهاني بيانگر نياز به تلاش بيشتر براي حفاظت از حقوق کودکان در سراسر جهان است.
فعاليت‌هاي روز ملي کودک در ايران و جهان به گونه‌اي طراحي شده‌اند که به تقويت مهارت‌هاي اجتماعي و عاطفي کودکان بپردازند؛ اين برنامه‌ها شامل کارگاه‌هاي آموزشي، بازي‌هاي گروهي و فعاليت‌هاي هنري است که به کودکان کمک مي‌کند تا به شکل مؤثرتري با همسالان خود تعامل کنند و مهارت‌هاي جديد را بياموزند.
همچنين برگزاري جلسات مشاوره براي والدين و مربيان نيز بخشي از اين روز است؛ در اين جلسات راهکارهايي براي حمايت از سلامت رواني کودکان ارائه مي‌شود؛ هدف اين برنامه‌ها ايجاد فضايي شاد و حمايتي است که کودکان در آن احساس ارزشمندي و امنيت داشته باشند.
در حالي که رويدادها و فعاليت‌هاي روز ملي و جهاني کودک اهداف والايي را دنبال مي‌کنند، اما واقعيت‌هاي تلخي نيز در پس اين روز نهفته است. بسياري از کودکان در سراسر جهان با مشکلاتي همچون فقر، کمبود امکانات آموزشي و آسيب‌هاي اجتماعي مواجه هستند. کودکاني که قادر به بهره‌مندي از حقوق اساسي خود نيستند و به جاي لذت بردن از کودکي، مجبور به کار کردن و تحمل بار سنگين مسئوليت‌ها هستند.
در بسياري از نقاط دنيا، کودکان به جاي حضور در مدرسه و يادگيري، مجبورند در محيط‌هاي خطرناک کار کنند تا نيازهاي اقتصادي خانواده‌هاي خود را تأمين کنند. اين مسئله نه تنها بر سلامت جسماني آن‌ها تأثير منفي مي‌گذارد، بلکه آثار مخربي بر روح و روانشان دارد و آن‌ها را از بهره‌مندي از حقوق اساسي خود محروم مي‌کند.
روز جهاني و ملي کودک بايد همچون آينه‌اي براي جامعه عمل کند، وضعيت کودکان را بازتاب دهد و ما را وادار به تفکر و اقدام براي بهبود شرايط آنان کند. مسئوليت ما در قبال کودکان محدود به اين روز نيست؛ بلکه نيازمند تعهد و تلاش مستمر در طول سال است. ما موظف هستيم با همکاري و تلاش براي ايجاد تغييرات واقعي و پايدار، به بهبود وضعيت کودکان کمک کنيم.
در اين راستا، آموزش‌هاي گسترده درباره حقوق کودکان و اهميت حمايت از آن‌ها براي جامعه ضروري است. برنامه‌هاي آموزشي مي‌توانند جامعه را آگاه سازند و افراد را به حمايت از کودکان و تلاش براي بهبود وضعيت زندگي آن‌ها ترغيب کنند.
روز جهاني کودک يادآوري مي‌کند که حمايت از حقوق کودکان يک وظيفه همگاني است و نبايد تنها به يک روز خاص محدود شود؛ ما بايد به ياد داشته باشيم که حمايت از کودکان تعهدي دائمي است و نيازمند اقدامات واقعي و سازنده براي ايجاد تغيير در زندگي آنان است.
در نهايت، روز ملي و جهاني کودک هشداري براي توجه بيشتر به مسائل و حقوق کودکان در جهان و در سطح ملي است. هر اقدام مثبتي در راستاي بهبود وضعيت کودکان مي‌تواند به رشد سالم و پرورش آن‌ها کمک کند و نهايتاً به بهبود وضعيت کلي جامعه بيانجامد. حمايت از حقوق کودکان و تلاش براي ارتقاء آن‌ها بايد به يکي از اولويت‌هاي اصلي جامعه بشري تبديل شود.